FİLİSTİNDEKİ KÜÇÜK BEDENLERİN BÜYÜK ACILARI

Ne olur bir ses ver anne, korkuyorum 

Uyuduğun derin uykudan uyan, dayanamıyorum   

Bu nasıl bir kâbus her gece görüyorum

Bir türlü bu kâbusun içinden çıkamıyorum

Gökyüzü yangın yeri sesler hiç susmuyor

Bombalar yağmur gibi üzerimize yağıyor

Bedenim alev alev, sanki tenim yanıyor

Çığlıklar daha da büyüyor gücüm yetmiyor

Kıyamet dedikleri bu mu annem? Canlar gidiyor

Bütün dünyada mı kopuyor kimse el uzatmıyor

Korkuyorum annem yer-gök inliyor

Kimseler sesimi duymuyor yaram hala kanıyor

Koklayarak taradığın saçlarımı toprak kapladı

Bir elim evimizin enkazında avuçlarında kaldı

Allahu Ekber diye bağıran abiler beni kollarına aldı

Kimsesiz kaldım annem, seni de toprak sardı

Soğuk betonlardayım annem her yerde kan var

Gözyaşlarım sanki kurumuş artık dökülmüyorlar

İlaçlar da bitmiş burada dualarda şifalar

Yeni bir yağmur altında gördüm annem seni…

Hastane enkazında bul beni…

                                                                                                                       BAŞAK EBE